Środowiskowe Domy Samopomocy
Środowiskowy dom samopomocy jest ośrodkiem wsparcia przeznaczonym dla osób z zaburzeniami psychicznymi, które w wyniku upośledzenia niektórych funkcji organizmu lub zdolności adaptacyjnych wymagają pomocy do życia w środowisku rodzinnym i społecznym, w szczególności w celu zwiększania zaradności i samodzielności życiowej, a także integracji społecznej.
Na jaką pomoc może liczyć osoba korzystająca z usług środowiskowego domu samopomocy
Środowiskowy dom samopomocy świadczy usługi w ramach indywidualnych lub zespołowych treningów samoobsługi i treningów umiejętności społecznych, polegających na nauce, rozwijaniu lub podtrzymywaniu umiejętności w zakresie czynności dnia codziennego i funkcjonowania w życiu społecznym.
Usługi świadczone w środowiskowym domu samopomocy obejmują w szczególności:
- trening funkcjonowania w codziennym życiu, w tym: trening dbałości o wygląd zewnętrzny, trening nauki higieny, trening kulinarny, trening umiejętności praktycznych, trening gospodarowania własnymi środkami finansowymi;
- trening umiejętności interpersonalnych i rozwiązywania problemów, w tym: kształtowanie pozytywnych relacji uczestnika z osobami bliskimi, sąsiadami, z innymi osobami w czasie zakupów, w środkach komunikacji publicznej, w urzędach, w instytucjach kultury;
- trening umiejętności spędzania czasu wolnego, w tym: rozwijanie zainteresowań literaturą, audycjami radiowymi, telewizyjnymi, internetem, udział w spotkaniach towarzyskich i kulturalnych;
- poradnictwo psychologiczne;
- pomoc w załatwianiu spraw urzędowych;
- pomoc w dostępie do niezbędnych świadczeń zdrowotnych, w tym uzgadnianie i pilnowanie terminów wizyt u lekarza, pomoc w zakupie leków, pomoc w dotarciu do jednostek ochrony zdrowia;
- niezbędną opiekę;
- terapię ruchową, w tym: zajęcia sportowe, turystykę i rekreację;
- całodobowe wyżywienie dla uczestników skierowanych na pobyt całodobowy w formie posiłków lub produktów żywnościowych do przygotowania posiłków przez uczestnika;
- inne formy postępowania przygotowujące do uczestnictwa w warsztatach terapii zajęciowej lub podjęcia zatrudnienia, w tym w warunkach pracy chronionej na przystosowanym stanowisku pracy.
Środowiskowy dom samopomocy działa co najmniej 5 dni w tygodniu po 8 godzin dziennie, w tym co najmniej przez 6 godzin dziennie są prowadzone zajęcia z uczestnikami.
Dla każdego uczestnika środowiskowego domu samopomocy ustala się indywidualny plan postępowania wspierająco-aktywizującego, który jest realizowany w porozumieniu z uczestnikiem lub jego opiekunem.
Typy środowiskowych domów samopomocy
W zależności od kategorii osób dla których są przeznaczone, środowiskowe domy samopomocy dzielą się na następujące typy:
- typ A – dla osób przewlekle psychicznie chorych
- typ B – dla osób z niepełnosprawnością intelektualną
- typ C – dla osób wykazujących inne przewlekłe zaburzenia czynności psychicznych
- typ D – dla osób ze spektrum autyzmu lub niepełnosprawnościami sprzężonymi
Zasady ubiegania się o skierowanie do środowiskowego domu samopomocy i wymagane dokumenty
Skierowanie do środowiskowego domu samopomocy następuje na wniosek osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego bądź innej osoby, za zgodą osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego, na podstawie decyzji administracyjnej wydanej przez Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Lublinie.
Osoby ubiegające się o skierowanie do określonego typu środowiskowego domu samopomocy winny złożyć wniosek w Sekcji Pracy Socjalnej Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Lublinie właściwej dla swojego miejsca zamieszkania.
Wniosek o skierowanie do środowiskowego domu samopomocy może być również złożony:
- listownie
- lub elektronicznie za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej ePUAP: /MOPR-Lublin/SkrytkaESP.
Decyzja o skierowaniu do środowiskowego domu samopomocy wydawana jest na podstawie wywiadu środowiskowego, w którym pracownik socjalny opisuje całość sytuacji rodzinnej, zdrowotnej, mieszkaniowej i dochodowej osoby zainteresowanej oraz zgromadzonych w sprawie dokumentów.
Wymagane dokumenty
Osoby ubiegające się o skierowanie do środowiskowego domu samopomocy po raz pierwszy zobowiązane są dołączyć do wniosku dodatkowo:
- zaświadczenie lekarskie wydane przez lekarza psychiatrę lub lekarza neurologa o występujących zaburzeniach psychicznych oraz
Nie jest wymagane posiadanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.
Okres skierowania do środowiskowego domu samopomocy
Pierwsza decyzja o skierowaniu do środowiskowego domu samopomocy wydawana jest na czas określony, nie dłuższy niż 3 miesiące, konieczny do dokonania przez zespół wspierająco-aktywizujący oceny możliwości zaproponowania osobie indywidualnego planu postępowania wspierająco-aktywizującego oraz okresu, jaki będzie niezbędny do jego realizacji.
Kolejna decyzja kierująca wydawana jest na czas określony, uzgodnionym z kierownikiem domu, niezbędny do realizacji indywidualnego planu postępowania wspierająco-aktywizującego.
Kluby Samopomocy dla osób z zaburzeniami psychicznymi
Kluby samopomocy działające przy środowiskowych domach samopomocy są ośrodkami wspierającymi osoby z zaburzeniami psychicznymi w ich funkcjonowaniu w środowisku rodzinnym i społecznym. W placówkach tych udzielane jest m.in.: wsparcie w nawiązywaniu i podtrzymywaniu kontaktów społecznych, działania nakierowane na pogłębianie zainteresowań, motywowanie do podejmowania leczenia, nauka radzenia sobie w różnych sytuacjach życiowych i społecznych. W ramach zajęć w klubie odbywają się treningi umiejętności praktycznych oraz zajęcia kreatywne (artystyczne), uczestnicy zajęć mają możliwość wspólnego spędzenia czasu poprzez różnego rodzaju aktywności: rozmowy, czytanie prasy, oglądanie TV, korzystanie z Internetu, zajęcia muzyczne, gry planszowe, zabawy taneczne, imprezy okolicznościowe oraz cykliczne wyjścia do kina lub teatru.
Osoby korzystające z klubów samopomocy nie muszą posiadać orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.
Korzystanie z usług w klubie samopomocy dla osób z zaburzeniami psychicznymi nie wymaga wydania decyzji administracyjnej. Wystarczy zgłosić się bezpośrednio do klubu.
Odpłatność za środowiskowe domy samopomocy i kluby samopomocy
Korzystanie z usług świadczonych w środowiskowych domach samopomocy (niebędących usługami całodobowymi) oraz korzystanie z usług klubów samopomocy dla osób z zaburzeniami psychicznymi jest nieodpłatne.
Dane teleadresowe
Podstawy prawne:
- Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej,
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 grudnia 2010 r. w sprawie środowiskowych domów samopomocy.